دلایل و راه حل های Blue Screen (Erorr) Windows

قطعا اگر از کاربران سیستم عامل کذایی ویندوز هستید با خطای صفحه آبی یا Blue Screen برخورد کرده اید ، این خطا باعث از کار افتادن سیستم عامل و اجبار به ری استارت شدن سیستم می شود.

 این خطا را به اسامی مختلف می شناسند که از جمله معروفترین آنها BSOD یا Blue Screen Of Death است که به خطای ایست یا STOP Error هم معروف است. زمانیکه یک اتفاق واقعا جدی برای سیستم عامل ویندوز رخ می دهد این خطا توسط سیستم به نمایش در می آید و ویندوز به طور کامل از کار می افتد. در بیشتر موارد خطاهای صفحه آبی در اثر مشکلات سخت افزاری به وجود می آیند ، اگر در موارد نادری مشکلات نرم افزاری باعث بروز این مشکل بشوند قطعا مشکلات از جانب درایورهایی است که می توانند در لایه Kernel سیستم عامل فعالیت کنند. هر چند تشخیص اینکه بروز چنین مشکلاتی در اثر چه موردی است کار آسانی نیست اما برای برخی از مشکلات معمول صفحه آبی می توان راهکارهایی را ارائه داد ، معمولا هر بار که شما به یک خطای صفحه آبی برخورد می کنید یک کد ایست یا STOP Code به شما نمایش داده می شود که می تواند برای رفع اشکال بسیار به شما کمک کند. 

توجه کنید که در برخی اوقات شما فرصت خواندن این STOP Code را ندارید و سیستم بلافاصله بعد از اینکه با مشکل صفحه آبی مواجه می شود Restart می شود. در چنین مواقعی توجه کنید که اگر می توانید وارد سیستم عامل شوید از طریق System Properties و رفتن به تب Advanced و در ادامه انتخاب آخرین دکمه و گزینه disabling the automatic restart on system failure را انتخاب کنید تا در صورت بروز مشکل سیستم عامل شما بصورت خودکار Restart نشود ، همچنین اگر قادر به بوت کردن سیستم عامل نیستید ترجیحا می توانید از طریق کلید F8 در هنگام بوت سیستم و گزینه های موجود در Advanced Boot Option همین کار را انجام دهید. 

در این مقاله قصد داریم به شما لیستی از کارهایی که می توانید بصورت معمول برای رفع مشکل صفحات آبی انجام دهید را با هم مرور و انجام دهیم ، فعلا در خصوص STOP Code های خاصی که در این خطا به شما نمایش داده می شود صحبتی نخواهیم کرد. برخی از مراحل زیر را می توانید براحتی در سیستم عامل فعلی انجام دهید اما برخی از آنها را بایستی از طریق قسمت Safe Mode ویندوز انجام دهید که ممکن است به دلیل بروز خطا نتوانید از آنها استفاده کنید ، به همین دلیل گزینه هایی که در آنها نیاز به استفاده از Safe Mode می باشد را می توانید نادیده بگیرید. معمولا تشخیص دادن خطا با استفاده از جستجوی STOP Code ها کار زمانگیری است اما اکثر موارد با انجام دادن مراحل زیر مشکل شما برطرف خواهد شد. با ما قدم به قدم همراه باشید : 

1- مهمترین قدمی که برای رفع خطاهای صفحه آبی می توانید در وهله اول این است که از خودتان سئوال کنید که چه کاری را جدیدا بر روی سیستم انجام داده اید ؟ آیا جدیدا یک سخت افزاری جدید ، یک نرم افزار جدید ، یک درایور جدید نصب کرده اید ؟ یا اینکه درایوری را Update کرده اید یا مجددا نصب کرده اید ؟ اگر یکی از این کارها را انجام داده اید شانس زیادی دارید تا متوجه دلیل بروز خطا شوید ، به احتمال زیاد یکی از کارهایی که انجام داده اید باعث بروز این خطاها شده است. کارهایی که انجام داده اید را به حالت اول برگردانید و مجددا تست کنید که دچار خطای STOP Code می شوید یا خیر ؟ بسته به کاری که انجام داده اید می توانید موارد زیر را انجام دهید : 

• با استفاده از Last Known Good Configuration ویندوز را بوت کنید تا کلید های رجیستری و تغییرات درایورها به حالت اول برگردد.
• از قابلیت System Restore سیستم استفاده کنید و تغییرات را به حالت اول برگردانید.
• از قابلیت Roll Back Device Driver در Device Manager برای بازگردان درایور قبلی استفاده کنید.

2- قدم دوم در حل مشکل این است که بررسی کنید که چه میزان فضای خالی در درایو سیستم عامل ویندوز باقی مانده است ، برخی از خطاهای صفحه آبی به دلیل عدم وجود فضای هارد دیسک مناسب بر روی درایور سیستم عامل به وجود می آیند ، سیستم عامل ویندوز حداقل 100 مگابایت فضای خالی نیاز دارد تا بتواند به درستی فعالیت کند ، اگر این فضا را در اختیار نداشته باشد ممکن است دچار مشکل و اختلال شود. پیشنهاد می کنم حداقل 15 درصد فضای دیسک خود را خالی نگه دارید. اینکار را براحتی با حذف چند فایل بدون استفاده از دسکتاپ خود می توانید انجام دهید. 

3- قدم بعدی مشکلات مربوط به ویروس ها و کدهای مخرب است ، برخی از ویروس ها و کدهای مخرب می توانند بوت رکورد سیستم عامل که به Master Boot Record یا MBR معروف است را تخریب کنند و یا اینکه Boot Sector سیستم را آلوده کنند. برای برطرف کردن این مشکل ابتدا آنتی ویروس خود را بروز کنید وسپس یک اسکن کامل از سیستم خود انجام دهید.( ما به شما آنتی ویروس اورجنیال KasperSky را پیشنهاد میکنیم )
4- قدم بعدی دانلود و نصب آخرین بروز رسانی های درایورهای سخت افزاری روی سیستم شماست ، درایورها نیز از طرف شرکت سازنده معمولا هر چند وقت یکبار بروز رسانی می شوند ، معمولا دلیل اصلی بروز مشکلات Blue Screen همین درایورهای قدیمی و بروز نشده هستند. 

5- همیشه و در همه حال لاگ های سیستم را از Event Viewr بررسی کنید که اگر خطا یا هشداری مشاهده می شود بر اساس Event ID مربوطه بتوانید دلیل بروز مشکل را شناسایی و آن را برطرف کنید ، طبیعی است که هر کد خطایی دارای یک سری مشخصات می باشد که بر اساس آن می توانیم به مشکل اصلی پی ببریم. 

6- قدم بعدی که بسیار مهم نیز هست برگرداندن تنظیمات BIOS سیستم به حالت پیشفرض است. انجام تنظیمات اشتباه در BIOS و همچنین OverClock کردن سیستم می تواند از دلایل مهم بروز خطاهای Blue Screen باشد. تنظیماتی مثل تغییرات ولتاژ ، بهینه سازی فضای RAM  و سرعت آن و سرعت Clock از مهمترین مواردی هستند که بایستی آزمایش شوند. 

7- مطمئن شوید که تمامی سخت افزارهای نصب شده بر روی سیستم بر روی بورد سخت افزاری درست نصب شده اند ، شل بودن یک سخت افزار و یا کابل می تواند باعث بروز خطاهای صفحه آبی شود ، ترجیحا تمامی کابل ها را بررسی کنید که متصل باشند ، اسلات های RAM سیستم را بررسی کنید که سفت و سخت قفل شده باشند و از نظر اتصال بدنه نیز سخت افزارها را یک بررسی کلی انجام دهید. 

8- یکی از موارد مهم در بروز Blue Screen خطاهای مربوط به حافظه RAM سیستم و هارد دیسک سیستم است که بایستی آزمایش شوند ، شما براحتی می توانید با جایگزین کردن هارد دیسک و RAM و تست مجدد سیستم بررسی کنید که آیا مشکل از هارد دیسک است یا RAM سیستم ، اینکار را می توانید با ابزارهای QC نیز انجام دهید. 

9- میان افزار یا Firmware مربوط به BIOS سیستم خود را بروز کنید. در برخی اوقات نسخه های BIOS قدیمی می تواند باعث بروز خطاهای صفحه آبی بشوند ، اینکار را براحتی می توانید از طریق راهنمای مربوطه انجام دهید. 

خوب در این مقاله شما با انواع حالت های رفع اشکال مربوط به خطاهای صفحه آبی یا Blue Screen آشنا شدید ، هر چند باز هم این موارد ممکن است نتواند مشکل را حل کند اما معمولا مشکلات افراد در همین ده مورد خلاصه می شود. اگر شما نیز موردی به نظرتان می آید که می تواند سودمند باشد در ادامه همین مطلب در بخش نظرات مطرح کنید تا دیگران نیز از دانش شما بهره مند شوند.

نویسنده : محمد نصیری 
منبع : انجمن تخصصی فناوری اطلاعات ایران 

AriaRayan

موفق باشید :)

دمای مناسب پی‌سی چقدر باید باشد؟ تا چه میزان حرارت را می‌توان طبیعی دانست؟

گرمای بیش از حد می‌تواند بر عملکرد کامپیوتر شما و طول عمر قطعات آن تاثیر بگذارد. اما چطور می‌توانید بگویید که اکنون سیستم بسیار داغ شده یا فقط گرم است؟ و آیا باید نگران آن باشید؟ اندازه گیری مقداری که گرمای سیستم بتواند به پی‌سی خرابی وارد کند یا اینکه موجب کرش کردن سیستم شود سخت است، اما راه‌هایی برای مراقبت از این مقدار وجود دارد.

چگونه حرارت تولید می‌شود؟

حقیت ساده‌ای درباره این موضوع وجود دارد، حرارت طبیعی ایجاد شده، حاصل جریان برق است. هر چیزی که از انرژی مصرف می‌کند تا اینکه فعالیتی را به پیش ببرد (حالا چه کامپیوتر باشد، یا موتور یک ماشین یا حتی بدن خود شما) در نتیجه آن دما بالا می‌رود. البته مقدار انرژی برقی که سیستم نیاز دارد بستگی به وظیفه‌ای است که قرار است انجام دهد. اجزای درون کامپیوتر خیلی راحت گرما تولید می‌کنند، به ویژه دمای سیستم بستگی به واحد پردازنده مرکزی (CPU) و واحد پردازشگر گرافیکی (GPU) دارد و حاصل گسترش یافتن برق در سراسر مدار‌ها و مقاوت‌های داخلی یک کامپیوتر است.

زمانی که CPU بر روی فرکانس‌های بالایی و با سرعت بالایی در حال پردازش است حالتی به نام اورکلاکینگ (Overclocking) پیش می‌آید که با تولید گرمای زیاد دمای سیستم را بسیار بالا می‌برد. فایده انجام اینکار سریع‌تر شدن کار‌ها و پردازش بالاتر سیستم است اما قطعا به ولتاژ بالایی از برق نیاز دارد که این وظیفه را به خوبی به سرانجام برساند. احتیاج بیشتر CPU به برق و جریان الکتریسیته نتیجه‌ای برابر با گرمای بیشتر دستگاه در پی خواهد داشت. سیستم البته بی‌تفاوت در برابر افزایش شدید دما نمی‌ماند و فعالیتی برای کاهش گرما انجام می‌دهد که در آن کریستال‌های نوسان‌ساز را درگیر یک فرآیند می‌کند، به این فعالیت کاهش دما، آندرکلاکینگ (Underclocking) می‌گویند. به طور طبیعی زمانی که اینکار انجام می‌شود بهره‌وری سیستم کاهش پیدا می‌کند.

انجام دادن بازی‌ها، دیدن ویدیو، محاسبات سنگین، رایت کردن و کپی کردن فایل‌ها همگی می‌توانند فشار زیادی را بر CPU وارد کنند. همانطور که احتمالا تا کنون خودتان هم حدس زده‌اید زمانی که چندین نمونه از این نوع فعالیت‌ها یا فعالیت‌های سنگین دیگر با هم به یک سیستم تحمیل شود، باعث گرمای بیش از حد سیستم خواهد شد و نگرانی‌های زیادی را در پی خواهد داشت. البته قدرت پردازنده‌های مختلف و میزان بهینگی مصرف در آن‌ها نیز تاثیر زیادی در میزان برق مصرفی و متقابلا گرمای تولید آن‌ها دارد. یعنی یک پردازنده‌ی سریع‌تر و بهینه‌تر که با معماری بهتری ساخته شده باشد در انجام امور یکسان نسبت به یک پردازنده‌ی ضعیف‌تر، انرژی کمتری مصرف می‌کند و متقابلا گرمای کمتری نیز ایجاد می‌کند.

چگونه متوجه میزان گرمای سیستم شویم؟

حتی اگر گرمای سیستم بر عملکرد آن تاثیرگذار باشد، بعید است که در کار شما با دستگاه اختلال ایجاد شود. اگر کامپیوتر شما کند شده یا همه چی در سر جای خود گیر کرده (به اصطلاح قفل شده) نشانه‌ای بزرگ از گرمای بیش از حدی است که سیستم را تحت تاثیر خود گذاشته است.

شاید سریع‌تر شدن چرخش پره‌های فن را در زمان پردازش سنگین CPU بشنوید؛ در این حالت سیستم به وسیله فن‌های خود تلاش می‌کند که گرمای بیش از حد CPU (گرمای طبیعی سیستم معمولا از اجزایی ایجاد می‌شود که از جنس آلومینیوم هستند) را از کیس یا محفظه سیستم خارج کند.

کامپیوتر‌ها حالتی به نام fail-safe دارند که به محض شدید شدن گرما بخش‌هایی که ممکن است آسیب ببیند را خاموش می‌کنند. در برخی موارد شاید کل سیستم خاموش شود و تا لحظه‌ای که به اندازه کافی خنک نشده باشد نتوان راه‌اندازی مجدد را انجام داد. حتی اگر این دمای بالا، باعث خرابی بخشی از سخت‌افزار شود، به شما اجازه خواهد داد قبل از خاموش شدن مجدد، به طور کوتاه، به فایل‌های خود دسترسی پیدا کنید.

اگر محفظه کیس کامپیوتر شما باز است و به اجزای داخلی سیستم دسترسی مستقیم دارید، به آرامی قطعات را لمس کنید. انتظار می‌رود که بسیار گرم باشند، البته هیچکدام به حدی گرم نیستند که مجبور شوید دست خودتان را سریعا عقب بکشید.

آیا بیش از اندازه داغ است یا فقط گرم شده؟

وظایف جدی و زیادی که برای CPU ،GPU، درایور هارد دیسک (HDD) و درایو دیسک نوری (ODD) تعریف شده، قطعا باعث افزایش دمای کامیپوتر خواهد شد. پس شما نباید زیاد حساس یا از این موضوع ناراحت شوید. کامپیوتر‌ها بدون اینکه آسیبی ببینند گرما تولید می‌کنند. اگر صدای کار کردن فن را می‌شنوید، این صدا کاملا طبیعی است. اگر به طور مداوم با یک سرعت زیاد و سر و صدای عجیب و بسیار بالا، فن در حال تقلا کردن است می‌توان آن را نشانه‌ای از تشدید گرمای سیستم دانست.

اگر صدای کار کردن فن را به طور کلی نمی‌شنوید، باز هم احتمال بروز مشکل وجود دارد: در حقیقت این موضوع خودش می‌تواند باعث مشکل باشد. یک فن شکسته می‌تواند دلیل داغ شدن زیاد سیستم شود، پس حتما به عملکرد پی‌سی به اندازه کافی توجه داشته باشید: در این زمان‌ ممکن است سیستم کند‌تر از حالت طبیعی شود، حتی در زمانی که در حال تکمیل یک وظیفه غیر پیچیده و آسان است، ممکن است در حالت خاموش بماند یا اینکه دائما ری‌ستارت شود، ممکن است کاملا قفل شده باشد و صفحه آبی مرگ را نشان دهد!

عوامل دیگری نیز وجود دارند که به عملکرد طبیعی سیستم دلبند شما صدمه می‌زنند، پس بررسی کردن اینکه هیچ خرابکاری در سیستم در حال اجرا نباشد از ضروریات است. در ویندوز شما می‌توانید بررسی کنید که کدام برنامه بیشترین استفاده از عملکرد CPU دارد و مدیریت منابع را با مشکل مواجه کرده است یا اینکه می‌توانید آخرین نسخه از برنامهProcess Explorer را دانلود کنید.

گذشته از فن شکسته، جریان هوای ضعیف در محوطه قرارگیری اجزای داخلی پی‌سی یا انسداد منافذ در اثر قرارگیری بد کیس یا بخش فن لپ‌تاپ می‌تواند علت گرمای زیاد باشد. محیط اطراف یقینا بر این میزان دما تاثیر دارند، موقعیت قرار گیری کامپیوتر شما -یک محیط بسته یا یک منطقه پر از گرد و خاک - می‌تواند باعث انسداد منافذ خارج کردن دمای گرم سیستم شود. بنابراین مناسب کردن دمای اتاق می‌تواند تاثیر مثبتی بر عملکرد سیستم و خنک شدن آن داشته باشد.

بهترین دما برای کامپیوتر شخصی شما چیست؟

کامپیوتر شما به شکلی طراحی شده که بتواند در دمای بسیار بالای یک اتاق نیز عملکرد‌های خود را با موفقیت به پایان ببرد، با اینحال بهتر است سیستم خود را در اتاقی قرار دهید که نه خیلی گرم باشد و نه خیلی سرد. گفتن این حرف راحت است اما هر کسی یک دمای متفاوت را ترجیح می‌دهد!

صحبت را کمی علمی‌تر کنیم، دمای مناسب یک اتاق برای سیستم شما بین ۲۰ درجه سانتی‌گراد تا ۲۶ درجه سانتی‌گراد است، دمای میانگین نیز در حدود ۲۳ درجه سانتی‌گراد است. دمایی بالاتر از ۲۷ درجه می‌تواند به کامپیوتر شما آسیب وارد کند. توجه ویژه به این دما مخصوصا در تابستان‌ها اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.

سرد بودن هوا را نمی‌توان یک عامل خطرناک همچون گرمای بالا دانست، به شکلی که درجه حرارت کمتر از ۲۰ درجه به سیستم شما آسیبی وارد نمی‌کند و چیز نگران کننده‌ای نیست. با اینحال یک دماسنج ساده جیوه‌ای می‌تواند به تنظیم کردن دمای اتاق و محل کارتان کمک بزرگی برساند.

ایده خوبی است که از طریق منوی تنظیمات BIOS سیستم گاهی اوقات بر CPU سیستم مراقبت داشته باشیم. بعد از ری‌اسارت کردن سیستم فقط یک فرصت محدود برای بررسی کردن BIOS دارید که البته در کامپیوترهای مختلف متفاوت است. اگر در ویندوز ۸ هستید، نگه داشتن دکمه Shift همزمان با فشردن دکمه Restart حالت Advanced Start-up را باز خواهد کرد و به شما اجازه خواهد داد به سادگی بر تنظمات مادربورد سیستم نگاهی بیندازید (شامل CPU نیز هست).

 ممکن است دمای CPU بالاتر از دمای اتاقی که در آن حاضرید باشد، پس اگر دمایی بالاتر از محل قرارگیری خود از CPU سیستم دیدید لازم نیست نگران شوید. همچنین باید به مستندات سیستم خود مراجعه کنید و متوجه شوید که کامپیوتر شما تحت چه شرایطی‌هایی ممکن است به فعالیت عادی خود ادامه دهد. به طور عمومی CPU ها در دمایی بالاتر از 75 درجه سانتی‌گراد نمی‌توانند در حال اجرا باقی بمانند.

شما باید چه کاری انجام دهید؟

نکته کلیدی که رعایت کردنش تاثیر زیادی خواهد داشت، خنک نگه داری محیط قرارگیری سیستم است که می‌تواند تاثیر بسیار مثبتی داشته باشد. انجام اینکار نیز ساده است و راه‌های مختلفی دارد؛ برای مثال یک پنجره را در نزدیکی سیستم باز نگه دارید یا اینکه یک پنکه را در نزدیک سیستم بگذارید.

راه‌حل بالقوه ساده‌ای که می‌تواند این وضعیت محاصره سیستم را پایان دهد، جا به جایی سیستم است (برای مثال در تابستان کامپیوتر یا لپ‌تاپ را به یک اتاق خنک‌تر ببرید). همچنین می‌توانید منافذ خروجی هوای سیستم را تمیز کنید یا اینکه با باز کردن کیس پره‌های فن را تمیز کنید تا زحمت گردش خاک‌ها را از روی دوش فن بردارید. خنک کردن لپ‌تاپ‌ها آسان‌تر از سیستم‌های رومیزی است، اما لپ‌تاپ‌ها به علت اینکه محوطه‌ای فشرده‌تر در اختیار دارند و فن آن‌ها با منافذی کوچکتر همراه است گرمای بیشتری تولید و نگه‌داری می‌کنند. اگر نگران گرمای بیش از حد CPU لپ‌تاپ خود هستید کار‌های زیادی قابل انجام است. برای مثال نصب کردن یک فن جداگانه‌ یا استفاده‌از پایه‌های گردش کننده هوا در زیر لپ‌تاپ دو نمونه از کار‌هایی است که می‌توانید به خنک شدن سیستم شما کمک کند. البته هرگز نسبت به خرید فن‌های جداگانه که به پورت USB وصل می‌شوند اقدام نکنید. اگر قرار است یک فن خنک کننده‌ی خارجی برای لپ‌تاپ خود تهیه کنید حتما برق مستقل داشته باشد چراکه جریان شدیدی که این فن‌ها از درگاه USB می‌کشند خود باعث گرم شدن بیشتر سیستم می‌شود.

اگر فن سیستم شما به خوبی کار می‌کند اما باز هم سیستم نمی‌تواند خودش را خنک نگه دارد و دائم در ریسک خراب شدن اجزاء داخلی قرار دارد، احتمالا به یک فن جدید و منافذ بیشتر برای خروج هوا نیاز پیدا کرده‌اید. شما می‌توانید به راحتی فن جدیدی را در داخل کیس سیستم تعبیه کنید اما در موراد بسیار انجام دادن اینکار به وسیله خودتان می‌تواند گارانتی کامپیوتر را باطل کند. همچنین فن‌های لپ‌تاپ‌ها و تبلت‌های ویندوز 8.1 قابل جایگزینی نیستند. و در صورت خرابی اگر تجربه لازم را نداشته باشید نخواهید توانست به اطلاعات خود در سیستم وجود دارد برسید، پس سیستم را به یک متخصص محلی برای تعمیر کردن بسپارید.

نتیجه گیری

از تمام این بحث‌ها چه چیزی باید دستگیرتان شود؟ ایده آل این است که اتاق محل کار یا قرار گیری سیستم در خانه باید دمایی متعادل و برابر با 23 درجه سانتی‌گراد داشته باشد اما هر دمایی بالاتر از 27 درجه می‌تواند موجبات وارد شدن خرابی‌هایی به سیستم شما را فراهم کند. در همین حال سیستم شما نباید دمایی بالاتر از 75 درجه سانتی‌گراد را تجربه کند.

کار‌هایی که می‌توانید برای خنک نگه داشتن سیستم انجام دهید از این قرار است:

• 1.تهویه مناسبی را برای سیستم خود فراهم کنید؛
• 2.با برداشتن گرد و غبار از فن و منافذ همواره این دو بخش را تمیز نگه دارید؛
• 3.زمانی را به کامپیوتر استراحت دهید تا خود را خنک کند؛
• همچنین به یاد داشته باشید که بر طرف کردن مشکل گرمای بیش از حد سیستم (Overheating) کاری آسان است و به ندرت پیش می‌آید که سیستم تحت چنین فشار‌های قابل توجه‌ای باشد.
• منبع : Zoomit
• موفق باشید :)
• آریارایان

چه مقدار رم نیاز داریم و آیا نیازی به ارتقای حافظه رم وجود دارد؟

حافضه‌ی رم یکی از تاثیرگذارترین اجزا در سرعت و پاسخ‌دهی مناسب سیستم‌های کامپیوتری است. این حافظه‌ی پر سرعت و پرکاربرد، در انواع گوناگونی با ظرفیت‌، فرکانس و معماری‌های مختلف در بازار وجود دارد. امروز قصد داریم به بررسی دقیق این قطعه و تعیین میزان رم مناسب برای سیستم‌های مختلف بپردازیم.

چه قصدش را داشته باشیم و چه نداشته باشیم، همه‌ی ما می‌دانیم که به روز کردن سیستم‌های قدیمی ارزشش را دارد. یکی از مهم‌ترین قطعات سیستم‌های کامپیوتری رم است و سوالی که بسیاری از کاربران از خود می‌پرسند این است که چه مقدار رم برای سیستم آن‌ها کافی است و آیا باید رم سیستم خود را تعویض کنند یا نه. امروز قصد داریم در کنار بررسی دقیق حافظه‌ی رم، به این سوالات نیز جواب بدهیم.

با نگاهی به ۲۰ سال گذشته، از مشاهده‌ی روند پیشرفت تکنولوژی به وجد خواهید آمد. سال‌ها و دهه‌ها است که راهنماهایی در مورد حافظه‌ی رم تالیف و منتشر می‌شود. دو یا سه دهه پیش، تاکید بسیاری بر روی پیاده‌سازی تکنیکی هر نوع استاندارد رم وجود داشت. DDR ،PDRAMها، SDRAMها، رم‌های Fast Page و رم‌های EDO تنها گوشه‌ای از انواع حافظه‌های رم موجود در آن زمان هستند. در آن زمان، ارزشمند و به صرفه بودن بروزرسانی رم سیستم به این بستگی داشت که از چه نوع رمی استفاده می‌کنید. امروزه همه چیز تغییر کرده و بهتر است بگوییم ساده‌تر شده است. تعداد بسیار کمی از شما کاربران زومیت ممکن است هنوز از رم‌های DDR2 که بر روی سیستم‌های سال۲۰۰۵ تا ۲۰۰۹ موجود بودند استفاده کنید. اغلب کاربران امروزه از رم‌های DDR3 استفاد می‌کنند، بنابراین تمرکز ما در این مطلب بر روی حافظه‌های رم‌ DDR3 است.

چه مقدار حافظه‌ی رم نیاز داریم؟

این که بر روی یک سیستم به چه مقدار حافظه‌ی رم نیاز دارید، بستگی به این دارد که بخواهید با آن سیستم چه کاری انجام دهید، چه مدت آن را نگه دارید و پس از چه مدت زمانی قصد داشته باشید آن را به روز کنید. مورد آخر بسیار مهم است، زیرا در بسیاری از لپتاپ‌های بالارده، قابلیت بسیار مهم تعویض رم توسط کاربر حذف شده است تا از ضخامت سیستم کاسته شده و مقداری باریک‌تر شود. افزودن حافظه‌ی رم اضافی به یک لپتاپ، موجب افزایش مصرف انرژی آن می‌شود، افزایشی که هرچند بسیار اندک است، اما قابل اندازه‌گیری است. به دلیل کوچک بودن این انرژی، معمولا هیچ مشکلی برای کاربرانی که حافظه‌ی رم سیستم خود را افزایش می‌دهند به وجود نمی‌آید. مقدار رم اندکی بیشتر از نیاز، بسیار بهتر از اندکی کمتر از نیاز است، زیرا اگرچه هرقدر حافظه‌ی رم شما کمتر باشد انرژی کمتری مصرف می‌کنید، اما از سویی دیگر مقدار بیشتری انرژی را به دلیل کمبود فضای رم و مراجعه به حافظه‌ی ذخیره‌سازی سیستم از دست خواهید داد.

شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد اپلیکیشن‌های دسکتاپ جدید، نرخ اشغال رم بسیار بیشتری دارند. مثلا از دهه‌ی ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۰، میزان حافظه‌ی رم اشغال شده توسط برنامه‌ی فتوشاپ از ۲ مگابایت به بیش از ۶۴ مگابایت رسیده است. از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۶ هم این میزان تقریبا ۳۲ برابر شده و به حدود ۲ گیگابایت رسیده است.

امروزه یک سیستم ارزان و معمولی می‌تواند با ۴ گیگابایت رم کار کند. ۸ گیگابایت برای انجام اغلب کارهای عادی و اجرای برنامه‌های معمولی کافی است و ۱۶ گیگابایت می‌تواند فضای کافی مورد نیاز برای انجام کارهای مختلف در آینده را برای شما فراهم کند. بیش از ۱۶ گیگابایت حافظه‌ی رم برای یک سیستم بیهوده است، مگر این که بخواهید چندین برنامه‌ی بسیار سنگین را همزمان با هم باز نگه داشته یا از سیستم خود برای کار بسیار سنگینی همانند ویرایش حرفه‌ای ویدیوهای 4K استفاده کنید. هرآنچه در این قسمت در مورد لپتاپ‌ها گفته شد، برای رایانه‌های دسکتاپ‌ نیز صدق می‌کند.

           

DDR3 یا DDR4؟

هنوز هم اغلب سیستم‌هایی که در بازار به فروش می‌رسند دارای رم DDR3‌ هستند، اما مدتی است که DDR4 به آرامی گسترش پیدا کرده و قصد دارد جایگاه DDR3 در بازار را از آن خود کند. اگر در حال آماده کردن بودجه برای بستن یک سیستم جدید هستید و دلیل خاصی برای استفاده از رم DDR3 ندارید، اکیدا توصیه می‌کنیم که به فکر خرید یک رم DDR4 هم باشید و قطعاتی بخرید که با رم DDR4 سازگار باشند.

اگر سیستم کنونی شما از رم DDR3 بهره می‌برد، خرید یک رم DDR4 همواره درست نخواهد بود، مگر این که بقیه‌ی اجزای سیستم شما نیز با رم DDR4‌سازگاری داشته باشند. در گذشته، کامپیوتری که از حافظه‌های رم PC133 SDRAM بهره می‌برد، در تمام شرایط و به خصوص در سرعت‌های کلاک بالا، نسبت به کامپیوترهای بهره‌مند از رم DDR به طرز قابل توجهی کندتر بود. همین شرایط در مورد DDR3 و DDR4 برقرار است و ممکن است موجب شود به فکر تعویض رم DDR3 خود بیفتید. دلیل تاکید ما بر خرید رم DDR4، سازگاری آن با سخت‌افزارهای آینده است. در مورد قیمت‌گذاری این نوع حافظه‌های رم و عملکردشان در بخش‌های بعد توضیح خواهیم داد.

آیا رم سریع‌تر موجب افزایش سرعت عملکرد سیستم می‌شود؟

پاسخ کوتاه: گاهی اوقات، اما نه همیشه.

پاسخ متوسط: این مسئله به سایر اجزای تشکیل دهنده‌ی سیستم، حجم کار مورد نظر و استفاده یا عدم استفاده‌ی شما از گرافیک مجتمع بستگی دارد. 

پاسخ کامل: عملکرد حافظه‌ی رم توسط دو عامل سرعت کلاک و تاخیر دسترسی کنترل می‌شود. تاخیر دسترسی با روندی بسیار آهسته‌تر از نرخ کلاک کاهش می‌یابد. در شکل زیر مشاهده می‌کنید که زمان چرخه‌ی سلول حافظه‌ی رم PC100 تقریبا معادل با DDR4-2133 است. چرخه‌های زمانی DDR4 با DDR3-2133 یکسان نیست، مگر آن که از DDR4-4266 استفاده کنید.

در سال‌های اخیر به لطف برخی فاکتورهای مهم، تاخیر دسترسی رم نسبتا کم‌ اهمیت شده است. در گذشته زمانی که کش‌های L2 کم حجم‌تر بودند، کنترلرهای حافظه بیرون پردازنده کار گذاشته شده و بر حسب مضربی از سرعت پردازنده کلاک می‌شدند و چیزی به نام کش L3 وجود نداشت. به دلیل دور بودن از پردازنده، در آن زمان، تاخیر دسترسی حافظه‌های رم تاثیر بسزایی در عملکرد سیستم داشت. اکنون با پیشرفت فناوری، پردازنده‌هایی ساخته می‌شوند که به ازای هر هسته، بین ۰.۵ تا ۱ مگابایت حافظه‌ی کش L2 و حدودا ۱.۵ تا ۲ مگابایت کش L3 دارند. حالا دیگر حجم حافظه‌های کش افزایش یافته و بر تعداد لایه‌های آنها نیز افزوده شده است، بنابراین نیاز چندانی به مراجعه به رم نیست. کنترلرهای حافظه نیز درون پردازنده قرار گرفته و پا به پای سرعت پردازنده کار می‌کنند. بنابراین حالا دیگر تاخیر دسترسی رم به اندازه‌ی گذشته در محدود کردن عملکرد سیستم نقش ندارد و حافظه‌های کش بزرگ، تاثیر منفی تاخیر دسترسی رم بر روی عملکرد سیستم را کاهش می‌دهند.

همان‌طور که برای پهنای باند خالص حافظه داشتیم، اینجا هم کش‌های حجیم و بزرگی که تاثیر منفی تاخیر دسترسی رم را کمرنگ می‌کردند، در اغلب اپلیکیشن‌ها تاثیر منفی محدودیت پهنای باند رم را نیز جبران می‌کنند، چرا که برخی برنامه‌ها برای اجرا به انتقال داده‌های زیادی نیاز دارند و در این موارد ممکن است پهنای باند محدود رم موجب کند شدن سیستم شود، اما کش‌های بزرگ این ضربه را جبران می‌کنند. البته این گروه، برنامه‌های کمی را شامل می‌شود و  اغلب برنامه‌های دسکتاپ هم بیشتر به تاخیر حساس هستند، نه به محدودیت پهنای باند.

منبع :Zoomit

موفق باشید :)

آریارایان

شاخص های CPU

 📌کش  (cache)  یا همان حافظه پنهان

✅ سی پی یو برای اجرای برنامه ها و برداشت داده ها نیازمند مراجعه به RAM است ؛ اما سرعت RAM چندین برابر کمتر از سی پی یو است و اگر قرار باشد سی پی یو برای هر داده منتظر ارتباط از طریق Bus بین سی پی یو و RAM باشد، وقت زیادی از سی پی یو هدر می رود. به همین دلیل از حافظه های شرکت پذیر که اصطلاحا کش نام گرفته، استفاده می شود.

✅ کش یک حافظه بسیار گران و سریع است سریع بودن آن چند دلیل مهم دارد یکی نزدیک بودن آن به سی پی یو و دیگری رسانای بالایی که در عین حجم پایین آن است که شدیدا سی پی یو را فعال تر و کارآمد تر خواهد کرد که برای بالا بردن سرعت انجام پروسس ها به کار می رود. به این صورت که طبق چندین نوع سیاست های مورد استفاده، داده های مورد نیاز سی پی یو در کش قرار می گیرند و سی پی یو هنگام نیاز به داده ها یا کد ابتدا به کش می زند و اگر داده در آنجا باشد، بدون نیاز به مراجعه به حافظه اصلی آن را از کش بر می دارد که این کار موجب بالا رفتن سرعت کار می شود.

آریارایان

شاخص های CPU

📌سرعت پردازنده

یکی از مهمترین عوامل در انتخاب و خرید یک پردازنده سرعت کلاک (Clock Speed) آن است که برای همه هسته‌های آن معمولاً عددی ثابت است. سرعت پردازنده نشانگر تعداد عملی است که یک هسته می‌تواند در هر ثانیه انجام دهد و واحد آن هرتز (Hertz) است که معمولاً به صورت مگاهرتز (MHz - میلیون هرتز) یا گیگاهرتز (GHz - میلیارد هرتز) بیان می‌شود.

✅برای مثال پردازنده‌ای که سرعت آن ۲.۵ گیگاهرتز است، می‌تواند در هر ثانیه ۲ میلیارد و نیم (۲۸۰۰۰۰۰۰۰۰) دستور را پردازش کند. درصورتی که پردازنده دارای هسته‌های بیشتر باشد، هر هسته می‌تواند بصورت مجزا ۲۸۰۰۰۰۰۰۰۰ دستور را پردازش کند. البته منظور دستورات ساده یک سیکلی هستند که در یک چرخه (Cycle) اجرا می‌شوند.

آریارایان